επιρροίβδην

ἐπιρροίβδην (Α)

επίρρ. με ορμητική επίθεση και θόρυβο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. επιρροίβδην αντί επιρροιβδήδην (επί + ροιβδηδόν «θορυβωδώς»), με συλλαβική ανομοίωση].